 Wysłany: Wto 13:01, 05 Cze 2018 Temat postu: smieci |
|
| -Na pewno dobrze sie czujesz?-Tak. Mozart rzeczywiscie pomaga, uspokoilam sie.
-Ciesze sie... - Zawiesil glos. - Zaluje, ze kabina do floatingu wciagnalem w to Sama. Pije znacznie wiecej niz wtedy, kiedy widzialem go ostatnim razem. Gdybym przewidzial, ze wydarzy sie cos takiego... - Wzruszyl ramionami. - Musze ci powiedziec cos, o czym nie moglem wspomniec w obecnosci Mary i Sama... Czy moglbym wejsc z toba, tylko na dziesiec minut? Nie masz nic przeciwko temu? Mowiac to, uwolnil jej reke i cofnal sie lekko. Potem, nie czekajac na odpowiedz, wysiadl, obszedl samochod dookola i otworzyl drzwiczki od jej strony. Gdy stanela na chodniku, zobaczyla, ze eskortujacy ich woz zatrzymal sie kilkanascie metrow dalej. Wewnatrz widac bylo dwie meskie sylwetki. Hawthorne podniosl reke i wykonal krotki gest. Silnik drugiego samochodu natychmiast przestal pracowac. W panujacej wokol ciszy uslyszala przerywane trzaski krotkofalowek. Hawthorne ruszyl wraz z nia w strone domu. Katem oka dostrzegla, ze patrzy w ciemne okna. Ze skrzynki pocztowej pani Henshaw sterczal gruby plik listow i reklamowek, na progu staly dwie butelki mleka - swiadectwo dluzszej nieobecnosci. Gini pierwsza zeszla po schodkach, szukajac w torebce klucza. -Moge wejsc? - Hawthorne uprzejmie trzymal sie dwa kroki z tylu. - Naprawde nie zajme ci dluzej niz dziesiec minut... Musze wracac do Lise. -Alez prosze... Jestem wdzieczna za to, co zrobiles. Zaparze kawe. Gini schylila sie szybko i zgarnela stos listow, lezacych na wycieraczce. One takze swiadczyly wyraznie, ze nie bylo jej w domu przez pare dni. Hawthorne bez slowa wszedl za nia do salonu i rozejrzal sie dookola z nieukrywana aprobata. Widziala, jak ogarnia wzrokiem wygodne, stare meble i plakaty na scianach. Usmiechnal sie lekko. -To bardzo mile miejsce - odezwal sie. - Kiedy bylem w twoim wieku, chcialem tak zyc... Moje wlasne mieszkania... Coz, ostatni pokoj, ktory sam urzadzilem i moglbym manicure kabaty nazwac wlasnym, mialem w Yale, potem juz nigdy. Moj ojciec zaczal mi dyktowac, w jaki sposob i w jakich warunkach powinienem zyc, gdzie, a manicure studio pantera z kim... - Odwrocil sie i znowu sie usmiechnal, tym razem ze smutkiem. - |
|
